Zelfvertrouwen door zelf doen
‘Philou krijgt ook zelfvertrouwen door zelf dingen te doen. Ze helpt me bij de was, het uitruimen van de vaatwasser en eten koken. Zo leert ze ook dat helpen normaal is. Als iets niet lukt, begeleid ik haar. Ik heb haar bijvoorbeeld al vroeg geleerd dat ze eerst de benen moet laten zakken, dus ze klimt al op en af de stoel, de bank en de trap. Ik neem het pas over als ze gefrustreerd wordt of gaat huilen en dan vertel ik haar hoe ik iets doe. Ook benoem ik wat ze heeft gedaan en dat ze het zelf heeft gedaan. Bijvoorbeeld: ‘Je hebt zelf getekend met deze kleuren’. Ik zeg expres niet ‘Wat een mooie tekening’, want daar leert ze niets van.’

Ritme en rituelen bieden houvast
‘We hebben thuis een vast ritme en rituelen die Philou houvast bieden. Iedere ochtend doen we bijvoorbeeld samen een yoga-oefening en wat ze wil doen, wijst aan. We gaan ook nooit voor haar eerste slaapje in de ochtend naar buiten, maar daarna. Als ze naar bed wil, heb ik haar geleerd welk handgebaar daarbij hoort en dat gebruikt ze, sowieso als ze echt heel moe is. En we hebben een voorspelbaar slaapritueel, wat haar helpt om zich veilig te voelen. We zeggen de dieren op de kamer welterusten en ik leg haar in bed, hierdoor weet ze dat het tijd is om te slapen.’ 

Zelf in slaap vallen
‘Wat mij helpt, is Philou de ruimte geven om zelf in slaap te vallen. In plaats van direct in te grijpen bij elk geluidje, wacht ik even een paar minuutjes. Soms heeft ze gewoon even tijd nodig om zich om te draaien en verder te slapen en tijdens ontwikkelsprongen slaapt ze sowieso onrustiger. Door consequent te blijven in onze slaaproutine en daarin vertrouwen te houden, zie ik dat ze steeds beter zelf in slaap valt.’

Heb je oudere kinderen? Lees dan ook de tips van moeder Joyce.